In de middeleeuwen schreef men geneeskundige krachten toe aan diverse kruiden, planten, wortels en zaden. Monniken trokken deze ingrediënten op wijn, cognac en brandewijn, de zogeheten tincturen. Tincturen werden gebruikt tegen allerlei kwalen, maar aangezien ze enorm bitter waren was het drinken ervan vaak onaangenaam. “Bitter in de mond, maakt het hart gezond” is ongetwijfeld een uitdrukking die verwijst naar deze bittere middelen. Om het innemen van de bittere dranken te veraangenamen werd er honing of suiker aan toegevoegd, zo ontstonden door de eeuwen heen verschillende kruidenlikeuren. Wij maken nog steeds ongezoete bitters. Omdat bitter niet perse onaangenaam hoeft te zijn!
